? مجموعه زوایای یک مثلث فرضی «بسیار بزرگ» که از اتصال سه کهکشان شکل بگیرد چقدر است؟ مجموعه زوایای مثلث فرضی «بسیار کوچک» دیگری که از اتصال سه ذرهاتم (نوترون، الکترون و پروتون) تشکیل میشود چقدر است؟
? کسانی که با هندسه آشنا باشند و «برهان» و دلیل قطعی بر 180 درجه بودن زوایای هر مثلثی را در خاطر داشته باشند، بدون درنگ در قبال هر دو سؤال یک پاسخ روشن و قاطع دارند مبنی بر اینکه: «مجموعه زوایای هر دو مثلث 180 درجه است» و هرچند یکی بسیار بزرگتر از حد تصور ماست و دیگری بسیار کوچکتر از قدرت تخیل ماست اما هر دو زوایایی برابر دارند.
? اما کسی که این برهان را نشناسد و همواره زوایای شکلها را با «نقاله» اندازه بگیرد یا بدتر حتی کار با نقاله را نیز بلد نباشد، طبعاً این پاسخ قاطع را سرسختانه انکار میکند. ازنظر او ممکن نیست که این دو شکل فرضی زوایای برابر داشته باشند زیرا آنیکی فوق حد تصور ما بزرگ و اینیکی فوق حد تصور ما کوچک است!
بنابراین افراد در مقابل سنجش زوایای مثلث دودستهاند:
? الف. عدهای برهان و دلیل قطعی دارند و با تکیهبر برهان در مورد هر مثلثی حکم قاطع میکنند و سرسوزنی در آن تردید نمیکنند؛
? ب. عدهای دیگر اما در نهایت نقاله دارند و با مقیاس محدود این ابزار ضعیف، در سنجش مجموعه زوایای مثلثهای بسیار بزرگ و بسیار کوچک وامیمانند و درنتیجه برابر بودن زوایای این دو را نیز بهشدت انکار میکنند.
به همین وزان افراد در مقابل سنجش حکیمانه بودن کارهای خدا نیز دودستهاند:
? الف. عدهای برهان دارند و از قبل پذیرفتهاند که خدای قادر و عالم جهان، هر چیزی را در جای خود مینهد و هر کاری را ـ حتی اگر ما از درک حکمت آن ناتوان باشیم ـ به محکمترین صورت انجام میدهد. این دسته افراد هرگز در حکیمانه بودن کارهای خدا تردید نمیکنند و هر جا شکی بر آنها عارض شد به برهان و دلیل قاطع خود تکیه میکنند.
? ب. عدهای دیگر اما برای سنجش حکیمانه بودن خدا از نقاله استفاده میکنند. آنها میخواهند کنار هر فعلی از افعال خدا با «ابزار محدود درک خود» به مسند قضاوت بنشینند و درجه حکیمانه بودن آن را با مقیاس محدود عقل خود بسنجند.
? چنین افرادی بدون شک حکمت خیلی از کارهای خدا و ازجمله خلقت شرور، دردها و رنجها را درک نخواهند کرد و نقاله ناتوان خود را تراز محاسبه حکمت کارهای حکیم مطلق قرار میدهند و این روزها نیز با شنیدن اخبار ملالآور کرونا یا فرو غلتیدن در متن این شر طاقتفرسا، خدای حکیم مطلق را متهم به ناتوانی و زبونی و قطع ارتباط با عالم هستی میکنند.
?نقاله ما حتی توان درک حکمت کارهای انسانهای ناتوانی مثل خودمان را ندارد حال چگونه میخواهد از حکمت کارهای خدا پرده بردارد؟!
? قضاوتهای زودهنگام ما در مورد حکمت کارهای انسانهای ناچیزی مثل خودمان بارها به خطا رفته است اما هنوز هم گمان میکنیم با همین سنجههای خطاکار، امکان سنجش کار همهکاره عالم را به تمام و کمال داریم!
? شخصی تعریف میکرد در وضوخانه مسجد مشغول وضو بودم که امام جماعت مسجد وارد شد و داخل سرویس بهداشتی شد. بعدازاینکه بیرون آمد در کمال تعجب دیدم که بدون وضو گرفتن سریعاً داخل مسجد رفت و در محراب ایستاد و شروع به خواندن نماز کرد!
? با خود گفتم: «این انسان بیتقوا چند سال نماز ما را به باد داده است زیرا حتی وضو هم نمیگیرد!» چندین ماه مسجد را بر خود حرام کرده بودم و خاطره بد آن امام بی مقام گاه و بی گاه آزارم میداد.
? ازقضا بیمار شدم و دکتر برایم چند آمپول تجویز کرد. وضو داشتم که برای تزریق یکی از آمپولها به درمانگاه رفتم. بعد از بازگشت به منزل وقت نماز بود اما باید لباسم را معاینه میکردم و از نجس نشدن آن به خون اطمینان حاصل میکردم.
? منزل هم مهمان داشتیم به همین دلیل داخل سرویس بهداشتی رفتم تا لباسم را معاینه کنم. ناگهان آن خاطره بد اینبار با سؤال تأملبرانگیزی خوب برایم مرور شد: «نکند امام ما هم برای چنینی کاری وارد سرویس شده بود؟!»
? همان شب به مسجد رفتم و جریان را برای او گفتم و متوجه شدم دقیقاً او نیز به همین دلیل وارد سرویس شده بوده و حکمت کار او این بوده است.
? ما که از درک حکمت کارهای «انسانهای ناتوان» عاجزیم، خوب است در مقام درک حکمت کارهای «خدای بیکران» احتیاط کنیم و زیر بار سنگین هیجانات، عواطف و تألمات خود، سریعاً خدای حکیم را به بیحکمتی متهم نسازیم.
? به یاری خدای حکیم در یادداشتهای آتی مدعای این بخش را بیشتر تبیین خواهم کرد.
مهدی شجریان
آخرین نظرات