? پزشک وارد بخش مراقبت‌های عمومی می‌شود و پرونده سه بیمار را مطالعه می‌کند. برای بیمار اول «جوجه‌کباب» برای بیمار دوم «سوپ بدون نمک» و برای بیمار سوم «پرهیز از هرگونه خوراکی» را توصیه می‌کند.

? وقتی در حال خروج از اتاق است هر سه بیمار راضی هستند و هیچ‌یک او را ظالم محسوب نمی‌کند و متهم به بی‌حکمتی و دشمنی با شخص خود نمی‌سازد بلکه اذعان می‌کند که بدون شک این نسخه‌های متفاوت و بعضاً ملال‌آور حکمتی دارند هرچند از من مخفی باشد.

? دلیل این قضاوت چیست و آیا از منظر عقلی و منطقی اعتبار دارد؟ پاسخ مثبت است. از منظر منطقی در اینجا «برهان لمی» وجود دارد. در این برهان معلول با یقین به وجود علت اثبات می‌شود. نظیر اثبات دود (معلول) با یقین به وجود آتش (علت).

? در اینجا هم «حکیمانه بودن نسخه پزشک» (معلول) با یقین به «علم و دانش و تخصص پزشک» (علت) اثبات شده است. بیمار با اعتماد به سواد پزشک و دانشی که او سال‌ها در این علم تحصیل‌کرده است، در مقابل نسخه او ـ هرچند ملال‌آور و دردناک باشد ـ راضی است و لب به شکایت باز نمی‌کند.

? اما آیا در خصوص حکمت نسخه پزشک دستیابی به «برهان انی» برای ما ممکن است؟ از منظر منطقی در برهان انی علت با معلول اثبات می‌شود. نظیر اثبات آتش (علت) با دیدن دود (معلول) و یقین به وجود آن. حال آیا می‌توان حکیم بودن پزشک (علت) را با یقین به حکمت نسخه‌های او (معلول) اثبات کرد؟

? چنین چیزی برای ما ممکن نیست زیرا پزشک ده سال ـ کمتر یا بیشتر ـ بیش از ما سواد و تخصص دارد و برخلاف ما رنج تحصیل دانش پزشکی را چشیده است؛ درنتیجه چیزی می‌بیند و می‌فهمد که ما نمی‌بینیم و نمی‌فهمیم و در یک‌کلام فهم حکمت کارهای او تنها در صورتی برای ما ممکن است که مانند او از دانش پزشکی برخوردار باشیم.

? علم و دانشی که پزشک بیش و پیش از ما دارد با علم و دانشی که خدای آفریننده جهان بیش و پیش از ما دارد قابل‌مقایسه نیست. فاصله دانش ما با پزشک، یک تخصص تقریباً ده‌ساله است؛ اما فاصله ما با دانش خدای حکیم «بی‌نهایت» است.

? مثل پزشک شدن و دستیابی به دانشی که او دارد برای ما ممکن است اما مثل خدا شدن و دستیابی به دانش بی‌نهایت او برای بشر محدود و ناتوان ممکن نیست. این روزها کرونا خیلی خوب محدودیت دانش ما را به رخ ما می‌کشد.

? حال که حکمت نسخه‌های «پزشک با علم محدود» را به روش انی درنمی‌یابیم و تنها با تکیه‌بر علم و دانش و تخصص او به روش لمی بر نسخه‌های او اعتماد می‌کنیم چرا توقع داریم تا حکمت کارهای «خدا با علم بی‌نهایت» را دریابیم؟

? اینجاست که به تعبیر قرآن «گاهی چیزی را بسیار بد می‌شمارید درحالی‌که درواقع برای شما خیر است و گاهی چیزی را بسیار دوست دارید درحالی‌که که درواقع برای شما شر است» (بقره: 216)؛ زیرا دستیابی به جزئیات حکمت کارهای او برای ما ممکن نیست و ما تنها می‌توانیم از طریق برهان لمی بر حکیمانه بودن نسخه‌هایی که او برای ما تجویز می‌کند اعتماد کنیم.

?این روزها که نسخه کرونا را برای جهان ما تجویز کرده است هم باید تکیه‌بر برهان لمی ‌کنیم. قطعاً این بلا و مصیبت حکمتی دارد و این نسخه دردناک و ملال‌آور جهتی دارد و الا از خدای حکیم مطلق و عالم و قادر مطلق صادر نمی‌شد.

?ما تنها می‌توانیم گوشه‌های ناچیزی از این حکمت‌ها را درک کنیم و درک کامل آن‌ها از حوزه دانش محدود ما بیرون است. در یادداشت‌های بعد می‌کوشم تا پاره‌ای از این حکمت‌ها را تبیین کنم.

مهدی شجریان