آقا! تو را «آقا» مرا «نوکر» نوشتند

یعنی تو را اوّل مرا آخر نوشتند

 روی سیاه من یقیناً حکمتی داشت

شکر خدا نام مرا قنبر نوشتند

روزی که نام «بهتران» را می نوشتند

نام تو را از هر کسی بهتر نوشتند

آری تو را حتی میان پنج تن هم

در روز خلقت گریه آورتر نوشتند

این قسمت ما بوده که سردار باشیم

امّا تو را در کربلا بی سر نوشتند

این اشک دیده … نه … چراغ برزخ ماست

از برکت تو اشک را گوهر نوشتند

  ترسی ندارم از قیامت چون شنیدم

نام تو را هم شافع محشر نوشتند