به نام محبوب بی همتا تسلیت به محضر مهدی و هادی عصر و زمان، تسلیت به همه کسانی که حوزه مان را ساختند و گوهر وجود گل داوودی مان را به ما شناساندند، تسلیت به خانواده اش، تسلیت به گلدسته هایش و تسلیت به خودمان که خاکمان بر سر شد، تسلیت به خواهریمان، به خاطراتمان، به خنده ها و گریه هایمان، به سلامهای دسته جمعیمان به محضر امام رضا علیه السلام، یادتان هست صورت خندانش؟ چهره آرامش، صبوری هایش، گریه های آرامش در مجالس اهل بیت علیهم السلام، یادتان هست به همه فن حریف بودنش؟ مدیرمان بود، خواهرمان بود، دلسوزمان بود، درسخوان بود، یادتان هست حتی کارهای فنی اش، جگرمان سوخت خدا? آراممان کن، تسلیت به سال بالایی ها یادتان هست همه امتحانمان را بیست میگرفتیم ولی ما چند صفحه مینوشتیم او یک صفحه؟! یادتان هست پناه همه مان بود؟ خدایا آرام مان کن? ما شهادت میدهیم از سویدای دل او ما را نیازرد، او مهربان بود، او مودب بود، او غمخوار بود، او مومن بود، عاشق اهل بیت علیهم السلام بود، او انقلابی و ولایی بود، او همه خوبی ها را داشت ولی بی ادعا بود، بی صدا بود، آرام بود خدایا آراممان کن?