🟢 آن كه سرنوشتش‏ اين‏ بود كه تمام عمر خود را به سوختن و ساختن به سر برد، كار او بسى سنگين‌تر است.‌ (یادداشتهای استاد مطهری، ج۹، ص۳۱۱)

🔹اگر انسان خوب توجه کند می‌فهمد که به یک معنا مظلومیت امام حسن‏(ع) حتی از امام حسین(ع) بیشتر است. 

🔸همان نشاط شهادتی که در امام حسین(ع) هست در امام حسن(ع) هم هست ولی ایشان در دوره‌ای قرار گرفته که باید صبر و خودداری کند تا موقع و وقت برسد و آن موقع و وقت، وقتی است که ایشان از دنیا رفته‌اند و نوبت به برادرشان اباعبدالله الحسین(ع) رسیده است.

🔹 اگر امام حسن(ع) در نماز جمعه‏ آنها شرکت نمی‌کرد متهم به الحاد و تفریق جماعت مسلمین می‌شد. امام و خطیب جمعه بالای منبر می‌رفت و در حضور امام حسن(ع)، پدر بزرگوارش علی(ع) را سبّ و لعن می‌کرد. اینها شوخی نیست. 

🔸 این است که برای امام حسن(ع) درست گفته‌اند که کوچکترین مصیبتهایش همان مصیبت مرگش بود. وقتی که مسموم شد این مسمومیت کوچکترین رنجی بود که او در دنیا دید.

📗 استاد مطهری، آشنایی با قرآن، ج۹، ص۴۳ (با تلخیص)