موضوع: "مناسبتی"
✍شهید حاج قاسم سلیمانی:
آقا،برادر عزیز،هیچ وقت توجیه غیرشرعی خودتان رانکنید.یک موقع میبینی انسان می خواهد یک عملی انجام بدهد،هی خودش را توجیه می کندو میخواهد به یک شکلی خودش را راضی کند.در انسان دو نفس هست..یکی می کشد به طرف شیطان،یکی می کشد به طرف خدا.انسان باید خودش موقعی که یک تصمیم گرفت،خدای خودش را در نظربگیرد.
✍شهید حاج قاسم سلیمانی والله دفاع از حرم حضرت زینب(س)دفاع ازحرم امیرالمومنین(ع)درنجف است.
دفاع ازحرم زینب(س)دفاع ازحرم امام رضادر ایران هم هست.همه اینهابه هم پیوستگی دارد.دفاع،دفاع عادی نیست.دفاع کوچکی نیست.امام فرمودند اگرشمادرمقابل دین مابایستید،ماباهمه قدرتمان درمقابل همه دنیای شما می ایستیم.
آیتالله سیستانی:
درمان بیماران مبتلا به #کرونا و مراقبت از آنها واجب کفائی است پاسخ مرجعیت عالیقدر شیعیان در عراق به یک استفتاء:
?درمان بیماران مبتلا به ویروس کرونا و مراقبت از آنها برای تمام افراد واجد شرایط برای انجام این وظیفه، واجب کفایی است.
?تمام مقامات ذیربط نیز میبایست کلیه تجهیزات لازم برای محافظت از پزشکان و کادر پرستاری را فراهم سازند.
?کاری که این افراد انجام میدهند با وجود کلیه چالشهای موجود، کاری بزرگ و تلاشی ارزشمند است.
?☘?☘? جزءنگری و کل نگری
چند روز پیش” لافکادیو” اثر ماندگار “شل سیلور استاین” را می خواندم. او به زیبایی با خطوط و کلمات، تغییر و تبدیل تدریجی یک شیر جنگلی به شکارچی را توصیف کرده است. این شاعر، نویسنده و تصویرگر بزرگ در بخشی از این کتاب خواندنی، درباره ی مهارت لافکادیو در تیراندازی این گونه با استادی و جزیی نگریِ افسانه ای می نویسد: “دیری نگذشت که توانست با تیر، نارگیل را از روی درخت ها، بعد توت ها را از روی بوته ها، بعد مگس هارا از روی سر آن ها، بعد گرد و غبار را از روی گوش های مگس ها و بالاخره نور خورشید را از روی گرد و غبار بیندازد.” از مزایای خانه نشینی در این روزها، یکی همین جزیی نگری ماست. حواسمان به موجودات خیلی خیلی ریز و نادیدنی هست که کجا هستند و ممکن است کجا بنشینند و کی و چطور باید دست هایمان را بشوییم….. کل نگری مان هم خیلی خوب شده. مثلا می دانیم اگر حواسمان به این موجودات خیلی خیلی ریز نباشد، بعد از مدتی چه اثری روی کل افرادی که با آن ها تماس داریم و در نهایت جامعه می گذارد. اما ما باید حواسمان به موجودات خیلی خیلی ریز دیگر هم باشد. چربی هایی که از لقمه لقمه ها، کم کم در بدنمان ذخیره می شوند و بعد از مدتی چاقمان می کنند و یا در خون و کبدمان جا خوش می کنند. تنبلی ها که کم کم در روحمان رخنه می کنند و فراگیر می شوند. وسواس ها، استرس ها و نگرانی ها که آرام آرام پیش می آیند و ما را در خود فرو می برند. کلمات کوچکِ دعاها، کتاب ها، سخن های مهربانانه و افکار ریز مثبت، بهترین راه حل برای پر کردن کم کم و تدریجی ظرف آرامش و شادی ما هستند. محمدحسن حسینی
آخرین نظرات