✴️▫️خوارج به احکام اسلامی و ظواهر اسلام سخت پایبند بودند، دست به آنچه خود آن را گناه می دانستند، نمی زدند. آن ها از خود معیارها داشتند و با آن معیارها خلافی را مرتکب نمی شدند و از کسی که دست به گناهی می زد بیزار بودند. هر گامی که برمی داشتند از عقیده منشأ می گرفت و در تمام افعال مسلکی بودند و در راه پیشبرد عقاید خود می کوشیدند. علی(ع) بر روی مردمی این چنین ظاهرالصلاح و آراسته، قیافه های حق به جانب، ژنده پوش وعبادت پیشه شمشیر کشید و همه را از دم شمشیر گذراند. علی(ع) خود به اهمیت و فوق العادگی کار خود از این جهت واقف است و آن را چنین بازگو می کند: چشم این فتنه را من درآوردم، غیر از من احدی جرأت چنین کاری را نداشت، پس از آن که موج دریای تاریکی و شبهه ناکی آن بالا گرفته بود و “هاری” آن فزونی یافته بود. کتاب: جاذبه و دافعه، استاد:مطهری،ص۱۵۲_154