#بشقاب_های_سفره_پشت_بام_مان اثری پژوهشی درباره ارتباط #خانواده ها با #ماهواره است. نویسنده که هم از اساتید برجسته #روانشناسی است و هم از علوم دینی بهره برده، با تشبیهی ظریف، ماهواره را به ظرف غذایی همانند کرده که محتوای آن می تواند تمام اعضای خانواده را درگیر خود کند. در آستانه روز #تربیت، معرفی این کتاب خوب، بسیاری از #والدین را از تأثیر نامحسوس و عمیقی که #رسانه و به خصوص «ماهواره» بر فضای #تربیتی خانواده می گذارد، آگاه می‌کند و مطالعه آن می‌تواند از بروز ناهنجاری‌های #رفتاری و #اخلاقی در آینده #فرزندان پیشگیری نماید. کتاب حاضر، برگرفته از مشاوره هایی است که #محسن_عباسی_ولدی؛ نگارنده این کتاب در #رادیو_معارف پیرامون همین بحث، ارائه کرده است. نویسنده کتاب را با این سوال آغاز کرده که اساسا چه نیازی به حضور ماهواره در خانواده وجود دارد و دلایل خرید ماهواره را بررسی کرده است. در ادامه نیز به موضوعاتی از قبیل « ترویج #خیانت های خانوادگی»، «قبح زدایی از روابط #آزاد» به عنوان اهداف #شبکه های ماهواره‌ای و همچنین به «مقایسه لذت‌های حقیقی با لذت‌های ترویجی ماهواره» پرداخته است. یکی از بهترین و خواندنی‌ترین بخش‌های کتاب، بررسی #بهانه هایی است که افراد برای گرایش به سمت ماهواره مطرح می‌کنند. برخی می‌گویند «ما فقط شبکه‌های #خبری را مشاهده می‌کنیم»؛ برخی دیگر از بهانه همیشگی «خواهی نشوی رسوا، همرنگ جماعت شو» استفاده می‌کنند و… استاد تک تک این بهانه‌ها را با زبانی #منطقی مورد سوال قرار می‌دهد. ? در بخشی از کتاب آمده است: «قدیم‌تر ها که بچه بودم، یادم هست گاهی مهمانی‌ها روی #پشت_بام خانه‌ها برپا می‌شد. آن روز بزرگ‌ترها به ما کوچک‌ترها می‌گفتند: رزق ما از #آسمان می‌آید. امروز هم پشت بام خانه های‌مان سفره شده و یک بشقاب برای همه می‌گذارند؛ اما دیگر کسی در پشت بام غذا نمی‌خورد. بازهم غذای‌مان از آسمان می‌آید؛ اما از راه این بشقاب‌ها به داخل خانه‌مان سرازیر می‌شود. همه با هم می‌نشینند و با حرص و ولع، غذای این بشقاب را می‌خورند. قدیم‌ترها غذاخوردن مان چیزی طول نمی کشید؛ اما چرا غذای این بشقاب تمامی ندارد؟» انتشارات #آیین_فطرت این اثر ارزشمند را به چاپ رسانده است.