چکیده

امام­ موسی­ صدر شخصیت ­کاریزماتیکی ­است ­که منش­ها و عادت ­واره­های ­وی ­درمیدان­ لبنان ­شکل گرفت. کنشگری امام صدر با توجه به دیدگاه انسان­ محوری و شمول­ گرایی وی که هدفش ارتقای انسانیت است، توانسته هویت انسانی را در کنش­های اجتماعی و سیاسی او آشکار سازد؛ کنش­هایی که موجب تحکیم روابط و پیوند همه انسان­ها و ایجاد اعتماد در همه سطوح می­ گردد. براین اساس است که سرمایه اجتماعی شکل می­ گیرد و در فرایند عمودی با ارتقا از مراحل درون­ گروهی، بین­ گروهی و برون­ گروهی به مرحله فراگروهی می ­رسد؛ مرحله­ ای ­که همگرایی بین همه افراد، گروه­ها و طوایف در لبنان و همه انسان­ها در سراسر جهان بر اساس نگاه کرامتِ­ ذاتی انسان­ها را موجب می­گردد. این نوع­ کنشگری است که از امام صدر مرجع اجتماعی می­ سازد و او را تبدیل به الگویی مثبت در لبنان، جهان اسلام و جوامع بشری در جهت تألیف قلوب انسان­ها و رفع مشکلات و بحران­ها و رسیدن به تفاهم و تعامل و صلح جهانی می­ کند.

کلید واژه‌ها

سرمایه ­اجتماعی،امام صدر،همگرایی،کنشگری،الگو