? دعای رجبیه از دعاهای پرمغزی است  که مسلمانان در سراسر ماه رجب می‌خوانند. این دعا از امام صادق(ع) نقل شده و حالت عشق‌بازی عاشق را به درگاه معشوق به همراه تضرع و خضوع، ترسیم می‌کند. اما دو نکته در مورد نحوه خواندن این دعا قابل تامل است:    ❗️اول: آیا واقعا باید در یک فراز آن، ریش خود را با دست چپ بگیریم و انگشت راست خود را تکان دهیم؟      واقعیت این است که اولا: در آن روزگار، ریش گرفتن و انگشت تکان دادن، نشانه اوج تضرع و تسلیم بوده است و امروز، این کار، نشانه تضرع نیست. ثانیا: این ریش گرفتن و انگشت تکان دادن، حالت تضرع بوده که به امام صادق دست داده و جزء دعا نیست  ( دقت کنید جزء دعا نیست) . یعنی راوی می‌گوید که در دعا چنین حالتی به امام دست داد نه اینکه فرموده باشد ما هم چنین کنیم. ثالثا: این حالت التماس و تضرع امام، واقعی بود، ایشان با  توجه کامل به جمله ها و واژه‌ها و فهم عمیق از آن‌ها به حالت گریه و تضرع افتاد و در این حالت، به شکل التماس‌گونه در برابر خدا ريشش را گرفت و گفت: ای خدا، ای صاحب جلال و اکرام، به من رحم کن و آتش جهنم را بر من حرام فرما.       ❗️دوم: زنان مومن که این دعا را می‌خوانند، یا مردان بی ریش، چگونه ریش خود را بگیرند؟ اصلا ریش ندارند که بگویند: «حَرّمْ شَیْبَتی عَلَی النار : حرام کن ریش مرا بر آتش جهنم». پس آن ریش گرفتن، ویژه  امام بوده و اگر اندکی در فضای این دعا تامل کنیم پی می‌بریم که این حالت، رفتاری خارج از دعا و ویژه آن حضرت بوده است. ولی ما که می‌خوانیم چنین حالتی نداریم، لذا به‌صورت تصنعی ریش خود را می‌گیریم و انگشتان را تکان می‌دهیم و همین حالت سطحی و ساختگی، باعث تعجب و تمسخر دیگران_ خصوصا جوانان_ می‌شود. در مسجد دیدم که بعضی جوانان ریش خود را گرفته بودند و انگشت خود را به شکل خاصی تکان می‌دادند و می‌خندیدند.    ?بعضی توجیه کرده اند که  «شیبه» به معنای ریش نیست، بلکه به معنای پیری و ناتوانی است، یعنی خدایا بدن ضعیف مرا از آتش نگه دار. اگر این توجیه درست باشد اولا: باز همان حالت ویژه امام بوده و جزء دعا نیست. ثانیا: انگشت تکان دادن را چگونه توجیه کنیم.     ?ما می‌توانیم به مردم  بگوییم لازم نیست این کار را بکنید، بلکه هنگام رسیدن به این قسمت دست خود را به همان صورت دعا، بالا بگیرید، چنان‌که بعضی از علما چنین می‌کنند. طریقه دار/ اول رجب ٩٧ شمسی.