در بازی زندگی یاد میگیری: اعتماد به حرف های قشنگ  بدون پشتوانه …مثل آویختن  به طنابی پوسیدست..‌ یاد میگیری: نزدیکترین ها به تو …گاهی  میتوانند دورترین ها باشند… یاد میگیری :  دیوار خوب است سایه درخت مطلوب است اما هیچ تکیه گاهی ابدی نیست!