? وقتی به صحبت‌ها و گلایه‌های همسرتان #گوش می‌دهید به منظور آنکه نشان دهید به حرف‌های او گوش می‌دهید گاهی بگویید: چه‌جالب، آها، خوب، اِ و … ? ارتباط کلامی با این #واژه‌ها و نیز ارتباط #چشمی با همسرتان در حین گوش دادن، بسیار در #آرامش همسرتان موثر است و شما را پناهگاه و سنگ صبور خوبی تلقی خواهد کرد. ? اگر خوب و با توجه به صحبت‌های همسرتان گوش ندهید برداشت او این خواهد بود که او را #درک نکرده‌اید و همین خود عامل گلایه و #تشنّج جدید خواهد شد.

❇️ توصیه های آیت الله العظمی مظاهری در پاسخ به سوالی در مورد کرونا 1⃣ همگان باید به توصیه‌های بهداشتی و دستورات پزشکی، به طور جدّی «توجه و عمل» کنند.  2⃣ مسئولان مربوطه باید به طور همه جانبه درباره این مشکل، «برنامه‌ریزی و اقدام عاجل و مستمّر» داشته باشند، چنانکه تاکنون نیز تلاش‌های فراوانی را به انجام رسانیده‌اند. 3⃣ همگان به خداوند متعال «توکّل» کنند و با اعتماد به الطاف خداوند رحمان و رحیم، سعی نمایند که تمرکز فکری بر روی این مشکل و اضطراب در این باره را کاهش دهند. 4⃣ «توسّل» به قرآن کریم و اهل‌بیت علیهم‌السلام خصوصاً زیارت عاشورا و زیارت جامعه کبیره را فراموش ننمایند. 5⃣ از «قرائت قرآن» به خصوص سوره مبارکه حمد و آیة الکرسی و سوره یس و همچنین «دعا» خصوصاً ادعیۀ مأثوره نظیر دعای مشلول، دعای یستشیر و دعای مجیر، که مایه آرامش دل‌ها و رفع بلاها و شفای بیماران است غفلت ننمایند. 6⃣ «اجتناب جدّی از گناه» و «توبه» به معنای حقیقی هم، یکی از عوامل دفع بلا و اصلاح امور و حُسن عاقبت است که باید مورد توجه و عمل همگانی باشد. امیدوارم خداوند با تفضّل خود، همه مشکلات و ابتلائات را مرتفع فرماید و امید و شادی و اطمینان را بر بندگان خود خصوصاً مردم با ایمان و ملّت عزیز ایران حکفرما سازد.

? دعای رجبیه از دعاهای پرمغزی است  که مسلمانان در سراسر ماه رجب می‌خوانند. این دعا از امام صادق(ع) نقل شده و حالت عشق‌بازی عاشق را به درگاه معشوق به همراه تضرع و خضوع، ترسیم می‌کند. اما دو نکته در مورد نحوه خواندن این دعا قابل تامل است:    ❗️اول: آیا واقعا باید در یک فراز آن، ریش خود را با دست چپ بگیریم و انگشت راست خود را تکان دهیم؟      واقعیت این است که اولا: در آن روزگار، ریش گرفتن و انگشت تکان دادن، نشانه اوج تضرع و تسلیم بوده است و امروز، این کار، نشانه تضرع نیست. ثانیا: این ریش گرفتن و انگشت تکان دادن، حالت تضرع بوده که به امام صادق دست داده و جزء دعا نیست  ( دقت کنید جزء دعا نیست) . یعنی راوی می‌گوید که در دعا چنین حالتی به امام دست داد نه اینکه فرموده باشد ما هم چنین کنیم. ثالثا: این حالت التماس و تضرع امام، واقعی بود، ایشان با  توجه کامل به جمله ها و واژه‌ها و فهم عمیق از آن‌ها به حالت گریه و تضرع افتاد و در این حالت، به شکل التماس‌گونه در برابر خدا ريشش را گرفت و گفت: ای خدا، ای صاحب جلال و اکرام، به من رحم کن و آتش جهنم را بر من حرام فرما.       ❗️دوم: زنان مومن که این دعا را می‌خوانند، یا مردان بی ریش، چگونه ریش خود را بگیرند؟ اصلا ریش ندارند که بگویند: «حَرّمْ شَیْبَتی عَلَی النار : حرام کن ریش مرا بر آتش جهنم». پس آن ریش گرفتن، ویژه  امام بوده و اگر اندکی در فضای این دعا تامل کنیم پی می‌بریم که این حالت، رفتاری خارج از دعا و ویژه آن حضرت بوده است. ولی ما که می‌خوانیم چنین حالتی نداریم، لذا به‌صورت تصنعی ریش خود را می‌گیریم و انگشتان را تکان می‌دهیم و همین حالت سطحی و ساختگی، باعث تعجب و تمسخر دیگران_ خصوصا جوانان_ می‌شود. در مسجد دیدم که بعضی جوانان ریش خود را گرفته بودند و انگشت خود را به شکل خاصی تکان می‌دادند و می‌خندیدند.    ?بعضی توجیه کرده اند که  «شیبه» به معنای ریش نیست، بلکه به معنای پیری و ناتوانی است، یعنی خدایا بدن ضعیف مرا از آتش نگه دار. اگر این توجیه درست باشد اولا: باز همان حالت ویژه امام بوده و جزء دعا نیست. ثانیا: انگشت تکان دادن را چگونه توجیه کنیم.     ?ما می‌توانیم به مردم  بگوییم لازم نیست این کار را بکنید، بلکه هنگام رسیدن به این قسمت دست خود را به همان صورت دعا، بالا بگیرید، چنان‌که بعضی از علما چنین می‌کنند. طریقه دار/ اول رجب ٩٧ شمسی.

?امام صادق علیه‌السلام: لَستُ اُحِبُّ أن أری الشّابَّ مِنکُم إلاّ غادیا فی حالَینِ : إمّا عالِما أو مُتَعَلِّما، فإن لَم یَفعَلْ فَرَّطَ، فإن فَرَّطَ ضَیَّعَ، و إنْ ضَیَّعَ أثِمَ، و إن أثِمَ سَکَنَ النارَ و الذی بَعَثَ مُحمّدا بِالحَقِّ. ?دوست ندارم جوان شما را جز در دو حال ببینم: ?دانشمند یا دانش آموز؛ زیرا اگر چنین نباشد کوتاهی کرده و چون کوتاهی کند، ضایع گشته و چون ضایع گردد، گنهکار باشد و چون گنهکار باشد، سوگند به آن که محمّد را بحقّ برانگیخت، در آتش جای گیرد. ? الأمالی للطوسی، ۳۰۳/۶۰۴

✍امام رضا (علیه السلام) : ‌ بر تو باد که از پدر، فرمانبرداری کنی، به او نیکی کنی، نسبت به او فروتنی ، تواضع ، بزرگداشت و احترام داشته باشی و در حضور او صدایت را پایین آوری. ‌ ?فقه الرضا علیه السلام ص۳۳۴