✨﷽✨ ?مومن باید در بین جمع شوخ باشد ✍شهید مطهری: خدای متعال دوست می ‌دارد مردمی را که وقتی در جمع دیگران می ‌نشینند عبوس نمی ‌کنند، بلکه با مردم خوش و بش می ‌کنند، شوخی می ‌کنند، به اصطلاحِ دیگر “ادخال سرور” در قلب مؤمنین می ‌کنند.  می ‌دانیم که بعضی از مؤمنینِ معمولی ما جزء آدابشان این است که کأنه یک نوع تکبری بر همه مردم دارند که ما مؤمن هستیم و چنان، به اینکه همیشه عبوس کنند، چهره ‌شان را بگیرند، به مردم بی ‌اعتنایی کنند، یعنی همه شما اهل جهنم هستید، همه شما مورد خشم خدا هستید و مورد خشم من؛ در صورتی که این برخلاف دستور اسلام است… [در روایت است که] خدا دوست دارد مؤمنی را که وقتی در میان جمع است، برای اینکه دیگران را مسرور کند سخنان خوشحال ‌کننده می ‌گوید ولی وقتی که تنها می ‌ماند به فکر و اندیشه فرو می ‌رود … و عبرتها به نظرش می ‌آید. ?آشنایی با قرآن، ج۱۰، ص۳۹

? از هر دست بدی از همون دست یه جوری غیرمنتظره پس میگیری! ? پس با مردم همونجوری رفتار کن که دوست داری باهات رفتار بشه… 

🔴 #نگاه_فدراسیونی‌وتماشاگرانه

💠 تماشاچی فوتبال، همیشه به تیم خود #تعصّب دارد حتی اگر تیمش نقص زیادی داشته باشد فقط دنبال برد تیمش است و حتی برای برد با ناداوری، #جشن می‌گیرد. اما برای #فدراسیون برد فلان تیم مهم نیست و برایش #مدیریت و برنامه‌ریزی بازی‌ها موضوعیّت دارد. برای او بازی #زیبا ملاک است و اینکه حق تیمی ضایع نشود. قرار نیست با گل زدن تیمی خوشحال و از #گل خوردن تیمی ناراحت شود. او باید نگاهی مسئولانه و مدبّرانه برای اجرای #قوانین بازی داشته باشد.

💠 برخی زن و مردها نگاهشان به زندگی، #تماشاگرانه است و مانند تماشاچی به مرد یا زن بودن خود #تعصّب بیجا دارند. نشانه اینگونه افراد این است که در گفتگوهای خود فقط ژست طرفداری از جنس خود را می‌گیرند و همیشه دنبال #گل زدن به طرف مقابل هستند.

💠 زن و مردی می‌توانند در زندگی #آرامش داشته و از آن لذت ببرند که نقش #فدراسیونی داشته باشند و ملاک آنها رعایت قوانین زندگی باشد. چنین زن و مردی #تماشاچی متعصّب نیستند بلکه فقط بازی #زیبا برایشان مهم است نه نتیجه. این همسران، تکلیف محور هستند نه نتیجه‌گرا و لذا در زندگی همیشه نگاه #زینبی داشته و زندگی را برای خود زیبا می‌کنند.

🔷نقش مربی در تربیت اخلاقی ـ معنوی

✅عالم‌زاده نوری، محمد، حسن بوسلیکی و حسین مرادی؛ نقش مربی در تربیت اخلاقی ـ معنوی؛ تهیه‌کننده: مرکز اخلاق و تربیت، چاپ اول، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، بهار 1392، 324ص رقعی.

***

💠در ضرورت تربیت اخلاقی ـ معنوی و لزوم تلاش انسان‌ها در این عرصه تردیدی نیست، به‌ویژه آنکه امروزه با چیزی با عنوان «عرفان‌های کاذب و غربی» مواجه شده‌ایم که منشائی غربی، غیراسلامی و غیرآسمانی دارد و موجی از گرایش‌های معنوی و عرفانی را در میان جوانان پدید آورده است.

🔳 مبحث تربیت اخلاقی و معنوی، مبحثی مهم و کاربردی است که از ابعاد مختلف باید مورد بررسی قرار گیرد و حتی لازم است میراث کهن اخلاقی عالمان اسلامی بازخوانی و بررسی گردد. 

یکی از ابعاد این بحث،‌ مطالعه درباره نقش مربی در تربیت اخلاقی ـ معنوی و پاسخ به سؤالاتی است که امروزه به‌ویژه در میان نسل جوان و مخصوصاً در میان جوانان مذهبی که در مسیر اخلاق و معنویت گام برداشته‌اند،‌ مطرح است. 

❎اثر حاضر به سؤالاتی که درباره مربی و ضرورت آن، ویژگی‌ها و وظایف اوست، پرداخته است. ضرورت این بحث ازاین‌روست که اگر از استادان خبره و چیره‌دست وادی اخلاق و عرفان که در کوی گمنامی، از نام و نان و عنوان گریزان‌اند، بگذریم، بسیاری از مدعیان را می‌بینیم که از فطرت پاک و ساده و معنویت‌جوی مردم به‌ویژه نسل پاک‌سرشت جوان سوء استفاده می‌کنند و حتی به‌نام معنویت آنان را به وادی انحرافات و شهوات سوق می‌دهند.

🔷بر این اساس، این اثر با هدف پاسخگویی به مهم‌ترین پرسش‌های مرتبط با رکن هدایت‌گر فرایند تربیت یعنی «مربی» پدید آمده است. نویسنده در این زمینه تلاش کرده است که: 1. ویژگی‌های مربی شایسته را ترسیم کند؛ 2. نحوه تعامل صحیح و ثمربخش با وی را تبیین کند؛ 3. حد تبعیت از وی را مشخص سازد؛ 4. موارد آسیب‌زا و نادرست را گوشزد کند؛ 5. در مواجهه با توصیه‌های اخلاقی متعارض و متفاوت، راه برون‌رفت از حیرت را نشان دهد؛ 6. و سرانجام وظیفة جوانِ جویایِ اخلاق و معنویت را در نبود مربی شایسته معلوم سازد.

✍️در این نوشتار، علاوه بر مراجعه به قرآن و روایات که منابع اولیه دینی‌اند، و ضمن مراجعه به آثار عرفانی،‌ تلاش شده است به آموزه‌های عقلی و تجربی نیز توجه و از دستاوردهای بشر در روان شناسی و علوم تربیتی نیز بهره گرفته شود؛ ازاین‌رو روش این پژوهش تلفیقی است و برای مدعیات و توجیه گزاره‌ها از روش عقلی، نقلی، عرفانی و تجربی بهره گرفته است؛ به عبارت دیگر، سرفصل‌های این اثر بر محور موضوع مرتب گردیده و دغدغه کشف حقیقت بر دغدغه استفاده از منبع یا روش خاص غلبه کرده است.

💠نویسنده در خاتمه بحث خود بر آن است که هیچ عاملی به اندازه مربی در فرایند تربیت نقش ندارد، لکن مرید و مرادگرایی آفاتی دارد. مربی دست‌کم باید دارای سه ویژگی‌ باشد: 1. شایستگی علمی؛ 2. تخلق به اخلاق حسنه و توانمندی در امر تربیت. در باور نویسنده، مربی و متربی وظایف متقابلی دارند که مورد بررسی وی قرار گرفته است. با وجود نقش تعیین‌کننده مربی، نویسنده معتقد است که بدون همت و تلاش خود متربی هیچ رشدی حاصل نمی‌شود.

✍پنج گناه خانمان سوز : ۱-دل شکستن ۲-حرام خوردن ۳-آبرو بردن ۴-بی احترامی به والدین ۵-بدی کردن در مقابل خوبی دیگران