✔️بلای کرونا آسمانی است یا زمینی و بشری؟? ?سیدمصطفی محقق داماد ?صاحب این قلم میخواهد بگوید به یقین بشری است، چرا؟ برای اینکه: این بلا امروز دامن تقریباً کل جهان را فراگرفته و زندگی بشری را تلخ و سیاه کرده است. بشری که امروز مفتخر است که شتاب دانش را به عرش رسانده و تکنولوژی را چنان پیشرفت داده که امسال با پارسال قابل مقایسه نیست، به یقین توان مطالعه ما تقدم برای پیشگیری و دفع و رفع اینگونه بیماریها برای او نه امکان عقلی که امکان وقوعی داشته و دارد. اما سؤال این است که چرا درمانده شده؟ پاسخ این سؤال زمانی روشن میشود که اشخاص آگاه بر آمار و ارقام بودجههای کشورهای بزرگ به مقایسه بنشینند و حداقل بودجه امور تحقیقاتی پزشکی کشورها را با بودجه نظامی و ساخت و خرید ادوات نظامی مقایسه کنند. من اطلاع دقیقی از آمار هزینهها و بودجههای جهانی ندارم ولی به طوری که از منابع خبری میشنوم بودجه ۱٫۴ تریلیون دلاری فدرال برای ۲۰۲۰ درلایحه بودجه آمریکا گوش دنیا را کر کرد. آیا برای مطالعه بر روی سلامت مردم چند صدم این بودجه تصویب شده است؟ ?بشری که نه مایل که عاشق دلباخته جنگ و خونریزی و آدمکشی است و علیالدوام هوای نفسانی و شیطانی خونخوار خود را به عناوین مختلف، گاه با عناوین قدسی، دینی و مذهبی و گاه با عناوین دروغین انساندوستانه توجیه میکند، آیا جزایش جز این است که یک موجود نامرئی به نام «کرونا ویروس» به دست و پایش بپیچد، حد و مرز نشناسد و به قوانین ویزا و مهاجرت توجهی نکند و به سرعت همه جا را درنوردد وحتی به اندرون کاخهای سفید و سرخ سران قدرت نیز وارد شود و چنان راه نفس را بر آنان تنگ کند که بقول قرآن مجید: «یَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَیِّقاً حَرَجاً» (انعام ۱۲۵) ?دعا به درگاه خداوند همیشه کامروا و مؤثر است به تعبیر قرآن مجید: «قُلْ ما یَعْبَؤُا بِکُمْ رَبِّی لَوْ لا دُعاؤُکُم» (فرقان۷۷ بگو: اگر دعاى شما نباشد پروردگارم به شما بهایى نمىدهد) ولی مادام که بشر در کل جهان خوی تجاوزگری خود را کنار ننهد و سلاح را بر زمین نگذارد و بجای آنکه دست در دست همنوعش گذاشته و یار و غمخوار دیگران شود و به جای آنکه بگوید ما و مرادش همه نوع انسانی باشد، فقط بگوید من و به جای درمان و آرامش دیگران با سلاح گرم و سرد با آنان مواجه شود، آیا دعا مستجاب میشود؟ ?در اخبار آمده بود که دراین شرائط در بسیاری از کشورهای بزرگ وسائل بهداشتی کمیاب شده است. آیا وقتی پولی که نعمت الهی است و خدا داده تا وسائل بیمارستانی را تهیه کند و مراکز درمانی را مجهز به آخرین وسائل روز نماید، همان پول را برای کارهای غیر ضروری مصرف کند تا به جایی که پرستاران، این فرشتگان مهربان با کمبود لباس و پوشش روبروشوند، چه مجازاتی باید در انتظارش بود؟ خدا درقرآن مجید فرموده: «ولا توتوالسفهاء اموالکم التی جعلالله لکم قیاما» ( نساء ۵) اموالتان را که مایه قوام شماست و نقش حیاتی برای شما دارد، به دست سفیهان وکم خردان ندهید.!! امروز جوامع بشری سرمایههای مالیشان را به دست قدرتمندان بی خرد دادهاند وآنها به نفع قدرت شخصی صرف میکنند و نه مصالح انسانی ملتها. شاهدش این است که وقتی در مقابل اینگونه مشکلات قرار میگیرند کمیتشان لنگ است ودر گل میمانند. اسفا که ثروت عظیم بشری امروز دردست قدرتمندانی است که از ابعاد انسانی و معنوی دورند و جز کسب قدرت بیشتر به هر وسیله ممکن، هدف دیگری را دنبال نمیکنند، ?جهت دیگری که از آن رهگذر بلا منتسب به ما انسانها میگردد، عدم پیروی از دستورات کارشناسان بهداشتی است. هر مجتهدی در هر مقام و منزلت فقهی، به یقین در مقابل دستورات بهداشتی مقلد است. هیچکس نمیتواند دراین مقام معلومات خود را در رشتههای دیگر پوششی برای نافرمانی در امور پزشکی و بهداشتی قرار دهد و نه تنها سلامت خود را به خطر اندازد ـ که گناهی بزرگی است ـ موجبات بیماری و هلاکت دیگران گردد. اضرار به دیگران اگر عمدی باشد حرام و اگرعمدی نباشد موجب ضمان و مسئولیت مدنی است. ?دوستان وعزیزان! همه با هم برای رفع این بلیه دعا کنیم که به یقین در میان جمع دستان پاک و قلوب سلیمی وجوددارند که دعایشان مستجاب گردد. ولی اولین دعای ما این باشد که: خدایا این درنده خویی را از طبیعت ما بمیران تا همه عمر زنده باشیم به روان آدمیت. خدایا به جای دشمنان، دشمنی را از میان ما برانداز که رنج بیشمار آرد و درخت دوستی درمیان ما بنشان که کام دل ببارآرد! خداوندا به بیماران شفا، به داغداران و سوگواران صبر و اجر و به خدمتگزاران درمانی توفیق و سلامتی عنایت فرما. آمین یا رب العالمین
موضوع: "مناسبتی"
✍️ رسول جعفریان ? « همه طب سنتی، اندازه یک آزمایش پاستور ارزش ندارد و حوزه علمیه صلاحیت ورود به مسائل پزشکی را ندارد.» ✅ بحران کرونا، حوزه علمیه و کشمکش های علم و دین ایران امروز ما در برخی زمینه ها دوقرن از علم دنیا عقب است. ما در بسیاری از زمینه های علمی هنوز در قرن هجدهم و نوزدهم اروپا هستیم و نسبت به علم بی توجهی کردیم و تنها آنچه به عنوان علم بیشتر پیشرفت کرده ایم در حوزه های نظامی گری بوده است. دو قرن از تحولات علمی دنیا عقبیم و الهیات دینی ما، عملا نتوانست یک وضعیت متعادل ایجاد کند. شرایط باید به گونه ای باشد که روشن باشد، بدون هیچ ابهام، که حوزه دین مشخص است و علم راه خودش را می رود. این که عده ای راه بیفتند و چندین دهه است افتاده اند و علم را غربی و شرقی کرده و می کنند، این مشکلی است که روشفکرانی مثل نصر و دیگران برای ما درست کردند و حالا ما هم در دام آنها که خودشان به تعبیر اینها نوعی غربزدگی دارند، افتاده ایم. اگر روحانیت، طبیب معنوی مردم است و منابع خودش را دارد، پزشک طبیب مادی و مستقل است و کارش هیچ ارتباطی با منابع طب روحانی و دینی که برای ترویج تقوا در زندگی است، ندارد.» من چندین سال است که درباره ریشه های طب سنتتی و آنچه اسلامی نامیده می شود، بیشتر از حیث تاریخ علم و مباحث معرفت شناختی آن می نویسم. هفت سال قبل، در یک سخنرانی، وقتی شنیدم کسی گفته بود ما میراث پزشکی متنابهی در حد ده هزار کتاب خطی داریم، عرض کردم که همه آنها به اندازه آزمایش پاستور ارزش ندارد. شما وقتی کتابهای طبی قدیم را نگاه بکنید، اساسا از لحاظ معرفتی مشکل دارند. بیشتر حدس و گمان، تصورات واهی و حدس های نادرستی ست که مبنای استدلال ها و گزارهای طبی است. بسیاری از آثار طبی قدیم را وقتی ملاحظه کنید، یک گزاره علمی درست در آن نمی بینید. البته ممکن است تجربه های ساده در آنها باشد، یا نکاتی درباره تشریح بدن انسان در آنها دیده شود، اما اساس آن نظریات، مبنای علمی نداشت. فکر کنید نه سلول، نه میکروب، نه ویروس، نه حرکت خون، نه ترکیبات آن و نه هیچ یک از کشفیات جدید بشر را نمی دانستند. آن وقت چطور می توانستند کاری بکنند؟ البته درباره شکسته بندی، یا دردهایی با غیر منشأ ویروس و عفونت، کارهایی انجام می دادند. حتی در زمینه جراحی هم، برخی کارهای جالب داشتند، اینها را هر کسی می فهمد، اما پزشکی مدرن را که مبتنی بر دانش شیمی جدید است، یا از بهترین تجهیزات استفاده می کند، با کجای آنها می شود مقایسه کرد؟ مگر آدم عقلش را از دست داده باشد که چنین کند. همین بیماری های واگیردار، در دنیای قدیم آن قدر می کشت که خودش خسته می شد و می رفت. حالا برابر بسیاری از اینها واکسن هست و البته موارد جدیدی هم هست که علم تلاش می کند تا جلوی آنها را بگیرد و طبعا تلفاتی هم دارد. علم جدید هرگز مدعی نیست همه مشکلات را حل کرده، یا همه راه حل هایی که دارد، بی خطر است. اساس علم بر تغییر و البته تغییر رو به پیشرفت و حل مسائل است و به این امر هم افتخار می کند.
آخرین نظرات