❇️قتیل العبرات به چه معناست؟

💠قَتیلُ العَبَرات به معنی کشته اشک‌ها، از القاب امام حسین (ع) است.

🔹این لقب به صورت قَتیلُ العَبَرَةِ نیز به کار می‌رود. و منظور آن است که امام حسین(ع) شهیدی است که هم یادش گریه‌آور است و هم اشک ریختن در سوگ او ثواب دارد و موجب احیای عاشورا است.

🔸این لقب در احادیث امامان شیعه آمده است. امام حسین (ع) خود فرمود:أنَا قَتیلُ العَبَرَةِ لایذکُرُنی مُؤمنٌ الا استَعبَرَ (ترجمه: من کشته اشکم، هیچ مؤمنی مرا یاد نمی‌کند مگر آنکه اشک در چشمانش می‌آید) . [۱]

🔹همچنین امام صادق(ع) به امام حسین(ع) چنین سلام می‌دهد: السَّلَامُ عَلَى الْحُسَیْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِیدِ السَّلَامُ عَلَى … وَ قَتِیلِ الْعَبَرَاتِ … . [۲]

🔸این صفت در زیارت‌نامه‌ها هم برای ایشان ذکر شده است. از جمله: و صل علی الحسین المظلوم، الشهید الرشید، قتیل العبرات و اسیر الکربات . [۳]

منابع📚

۱ - صدوق، ص۱۱۸. ابن شهرآشوب، ج۴، ص۸۷.

۲- شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۶، ص۱۱۳.

۳ - محدث قمی، مفاتیح الجنان، زیارت مخصوص اول.

✍🏼شب اول قبر آيت‌‌الله شيخ مرتضي حائري، برايش نماز ليلة‌ الدّفن خواندم و يک سوره ياسين قرائت کردم. چند شب بعد او را در عالم خواب ديدم، پرسيدم: آقاي حائري، اوضاع‌تان در آن طرف چطور است❓آقاي حائري گفت: وقتی مرا دفن کردند، روحم از بدن خارج شد. کم کم بدنم را از بيرون مي‌ديدم.☘

ناگهان متوجه شدم از پايين پاهايم، صداهايي وحشتناک❗️می آید. به زير پاهايم نگاه کردم؛ بياباني بود برهوت و دو نفر بودند که از دور، نزديکم مي‌شدند. تمام وجودشان از آتش بود و مرا به هم نشان مي‌دادند. خیلی ترسیدم و بدنم می لرزید. داشت نفسم بند مي‌آمد…

خدايا به دادم برس❗️در اينجا جز تو کسي را ندارم…🍃

ناگهان متوجه صدايي از پشت سرم شدم. صدايي آرامش ‌بخش، سرم را که بالا کردم نوري را ديدم که از بالاهاي دور دست به سوي من مي‌آمد.🌸 هر چقدر آن نور به من نزديکتر مي شد آن دو نفر آتشين عقب‌تر می رفتند تا اینکه ناپديد شدند. آقايي بود بسیار نورانی و با عظمت، از من پرسيد: آقاي حائري❗️ ترسيدي❓🌼

من هم به حرف آمدم که: بله آقا خیلی ترسيدم، اگر يک لحظه ديرتر تشريف آورده بوديد حتماً زهره ‌ترک مي‌شدم.🌿

بعد پرسيدم: راستي، نفرموديد که شما چه کسي هستيد.🌹 و آقا که لبخند بر لب داشتند و با نگاهی بسیار مهربان به من مي‌نگريستند فرمودند: من علي بن موسي الرّضا(ع) هستم.💐 آقاي حائري❗️ شما 38 بار به زيارت من آمديد من هم 38 بار به بازديدت خواهم آمد، اين اولين دفعه بود، 37 بار ديگر مانده.🌺🍀

🔰گوینده داستان: آيت‌الله العظمي سيد شهاب‌الدين مرعشي نجفي(ره)

محرم و روزهای کرونایی

☑️ ریان بن شبیب روز اول محرم که روز اول سال قمری بود نزد امام رضا رفت.

امام محزون و ناراحت بودند. ریان به انتظار سخنی از امام نزد ایشان نشستند. امام پس از تاملی به او فرمودند: ای پسر شبیب، محرم، ماهی است که در عهد جاهلیت [هم]، آن را محترم می‌شمردند و ظلم و جنگ در آن را حرام می‌دانستند؛ اما این امت، نه حرمت این ماه را نگه داشتند و نه حرمت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم را

 در این ماه فرزندان پیامبر را کشتند و زنان او را اسیر کردند و اثاث او را غارت کردند. خداوند هرگز این جرم آن‌ها را نبخشد.

سپس امام در مورد ثواب عزاداری و اشک بر اباعبدالله به ریان فرمودند:ای پسر شبیب؛ اگر بر حسین علیه‌السلام گریه کنی، چندان‌که اشک تو بر گونه‌هایت روان گردد، خداوند هرگناهی که کرده باشی، کوچک یا بزرگ، اندک یا بسیار، می‌آمرزد..

✍رسول خدا(ص):

همه چشم ها در قیامت گریانند، جز چشمی که بر مصیبت های حسین علیه السلام بگرید.

📚بخار الانوار ج۴۳،ص۲۹۳

نکته: بعضی ها به پشتوانه چنین روایاتی عمل با واجب و ترک حرام را کنار می گذارند و گمان می کنند با این گریه می توانند همه چیز را درست کنند. این نکته ثابت عقلی است که شرط ابتدایی ورود به جمع یاوران اهلبیت رعایت حلال و حرامی است که اهلبیت آن را از سوی خداوند برای ما تبیین کرده اند. مشخص است که خطا و اشتباه از هر کسی غیر از معصوم سر می زند ولی این خطا به معنی این نیست که از این محیط ولایت خارج شده ایم اما این مسئله اگر به یک روند و چیز ثابتی در سبک زندگی انسان تبدیل شود، واضح است که این دست روایاتی در مورد ما مصداق ندارد.